เพียงรัก พราวใจ

เมื่อคำสัญญาในวัยเด็กยังตราตรึงอยู่ในใจของคนทั้งสอง แต่ด้วยทิฐิที่คิดว่าเขาผิดสัญญากลับดึงเธอและเขาให้ห่างกัน แต่ด้วยแผนพิเรนๆของคุณปู่ ทำให้คนทั้งสองได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ณ ไร่เพียงรัก คนหนึ่งอยู่เพื่อพิสูจน์ตัวเอง อีกคนอยู่เพื่อพิสูจน์ความรักให้อีกฝ่ายได้เห็น แล้วแผนรักฉบับนี้จะลงเอยเช่นไร

'เขา' ภวิศ  ศิรฐิกานต์ พ่อเลี้ยงหนุ่มสุดหล่อวัย 27 ปี เจ้าขอไร่เพียงรัก ณ อำเภอที่สุดแสนจะบ้านนอกในจังหวัดเชียงรายที่ความเจริญทางวัตถุยังเข้ามาไม่ถึง ผู้ที่เคยให้คำมั่นสัญญากับน้องพราว หญิงสาวอันเป็น 'ที่รัก' ของเขา แต่พอเจอกันอีกครั้งเขากลับต้องรับมือกับเธอด้วยกลวิธีต่างๆนานา และพร้อมกับพิสูจน์ความรักความจริงใจให้เธอเห็นแต่เธอกลับแกล้งปิดหู ปิดตาเสียนี่(น่าจับตีก้นชะมัด)

'เธอ' พราวฟ้า  เกศรานันท์ ไฮโซสาวผู้เย่อหยิ่งและสุดแสบวัย 22 ปี ผู้รักความศรีวิไล ยึดถือและยึดมั่นในคำพูดและคำสัญญามาก เพราะทิฐิที่คิดว่า 'เขา' คือ 'คนผิดสัญญา' ทำให้เธอปิดกั้นหัวใจตัวเองและไม่เชื่อในความรักจากชายหน้าไหนทั้งนั้นรวมทั้งเขา แต่เพราะเธอพลั้งปากรับคำท้าของคุณปู่เธอจึงต้องมาทำงานที่ 'ไร่เพียงรัก' และได้พบเจอกับเขาอีกครั้ง เธอจะทำเช่นไร ในเมื่อหัวใจกับสมองทำงานไม่สัมพันธ์กัน

‘อะไรหรอน้องพราว’ เด็กชายภวิศที่เพิ่งได้เปลี่ยนเป็นนายเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาเลิกคิ้วแปลกใจที่อยู่ๆ สาวน้อยตัวเล็กก็ยื่นสายเชือกสีฟ้ากับสีเขียวที่ถูกถักไขว้ไปมาตรงหน้าก่อนจะยิ้มหวานแล้วตอบด้วยน้ำเสียงสดใสฉะฉานเช่นเดิม

‘ก็...ของขวัญวันเกิดพี่วิศไงคะ น้องพราวทำเองเลยนะ...’ เด็กหญิงพราวฟ้าพูดเสียงอ่อนลงในตอนหลังเพราะลุ้นอยู่ว่าพี่ชายคนสนิทจะชอบหรือไม่

‘น้องพราวทำเองเลยหรอ แต่พี่ว่าดูยังไงก็....’ เด็กหนุ่มทำเสียงตกใจในตอนแรกก่อนจะเอ่ยอีกประโยคที่ทำให้คนตัวเล็กอดหวั่นใจไม่ได้

‘ก็อะไรคะ มันไม่สวยใช่มั้ยคะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะน้องพราวคงทำไม่ได้เรื่องจริงๆ งั้นเดี๋ยวน้องพราวซื้อของขวัญมาให้พี่วิศใหม่ก็ได้’ สาวน้อยบอกออกไปเพราะเธอเองก็คิดว่ามันไม่สวยเลยแต่เธอก็พยายามทำสุดความสามารถแล้ว

‘มันสวยมากต่างหากล่ะ’ สำหรับเขาของขวัญชิ้นนี้มันสวยมาก โดยเฉพาะเมื่อมีรอยยิ้มสดใสของเด็กหญิงพราวฟ้าด้วยแล้ว ‘น้องพราวใส่ให้พี่หน่อยได้ไหม พี่ใส่เองไม่ได้อ่ะ’ เด็กหนุ่มขอให้เด็กสาวอ่อนวัยกว่าใส่ให้ก่อนที่จะยื่นแขนซ้ายมาตรงหน้าของเธอ

‘ค่ะ’ เด็กหญิงรับคำอย่างแข็งขันพร้อมกับลงมือผูกสายเชือกที่ตัวเองถักมาให้เด็กหนุ่มอย่างบรรจงที่สุด

เมื่อเด็กสาวผูกเสร็จก็ยิ้มให้กับเด็กหนุ่มก่อนหนึ่งทีพร้อมกับที่เขาเองก็ยิ้มให้เธอด้วยรักบริสุทธิ์ที่มีทั้งหมดหัวใจก่อนจะพูดขึ้น ‘พี่จะใส่มันไปตลอดเลย’ 

1 ก.พ. 2564  ตอนนี้ก็ประมาณ 70% แล้วค่ะ สำหรับคนที่เคยอ่าน ขอแจ้งว่าเนื้อหาภายในเปลี่ยนไปหลายส่วนค่ะ แต่ความน่ารักของน้องพราวกับพี่วิศยังคงมีอยู่แน่นอนค่ะ